سنگ های کلیوی
سنگ های كليوی در اثر رسوب املاح و مواد معدني موجود در ادرار به وجود مي آيند و از مهم ترین علائم آنها، درد و تغيير رنگ ادرار به صورت خونی يا تيره مي باشد.
شايع ترين نوع سنگهای كلیـوی، سـنگ هـای كلسـيمی هستند. این سنگ ها عموما به صورت نمك های كلسيمی مانند اگزالات كلسـيم يا فسفات كلسيم می باشند. ساير سنگهای كليوی اعم از سـنگ های عفونی، اسيد اوريكی و سيستئينی نيز شايع مي باشند.
طبق مطالعات انجام شده پس از درمان اوليه سنگ های کلیوی، احتمال عود تشکیل سنگ در اين افراد به میزان 30 تا 50 درصد طي 5 سال مي باشد ولیکن با اصلاح رژيم غذايی، تغییر شيوه زندگی و استفاده از داروهای موثر، این موارد عمدتا قابل پیشگیری است.
از جمله داروهای مورد استفاده براي افراد مبتلا به سنگهای کلیوی، داروی اوروسيترا (سيترات پتاسيم) می باشد كه با افزايش سيترات و قليايي كردن ادرار از شكل گيری سنگ های کلیوی به شكل موثری پيشگيری می نمايد.

اوروسیترا
ميزان بروز سنگ های کلیوی با صنعتی شدن كشورها و بهبود وضعيت اقتصادی رو به افزايش است. اين افزايش شامل موارد جديد و عود سنگ می باشد. بر اساس مطالعات ميزان عود سنگ 10 الی 23 درصد در هر سال می باشد، به طوری كه پس از 5 سال به حدود 50% مي رسد.
درمان سنگ هاي کلیوی شامل دو بخش پيشگيری و درمان سنگ جدید ميی باشد. جهت پيشگيری از تشکیل سنگ جديد علاوه بر توصيه های عمومی مانند دريافت مايعات و رژيم غذايی، مصرف سيترات عامل مهمی در مهار تشكيل برخي از انواع سنگ هاي کلیوی می باشد.
سيترات پتاسيم (اوروسيترا) از طريق افزايش سيترات و قليائی نمودن ادرار از تشكيل سنگ های اگزالات كلسيمی، اسيداوريكيی و سيستئينی جلوگيری می كند.
تغيير شكل دارويی سيترات پتاسيم از پودر به قرص نيز موجب بهبود طعم دارو، تسهيل مصرف و كاهش عوارض گوارشی می گردد.

تاریخ انتشار

1401/04/29